Her arayış yalnızlıkla mı başlar?

"..Kelimeler,yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe yalnızlık büyüdü,dayanılmaz oldu." (Oğuz Atay)
   Nedir yalnızlık? Tek başına kalmak mı; yoksa kalabalıklar içinde yapayalnız hissetmek mi?"
    "Kimi zaman neden kalabalığın içinde duruyoruz da,
Kimi zaman bir köşe arıyoruz en sapa " diyorsa Cemal Süreyya,  bambaşka bir anlamı olmalı yalnızlığın..
   Hani bazen yalnız kalmak ister insan, hani sadece kendini dinlemek ister, ruhunu dinlendirmek ister..
   Duyduğu gördüğü hiçbirşey ona istediği avuntuyu vermez ya bazen...Hatta hissettiği duygu, ürkek bir kedi gibi kaçmasın diye en kuytu köşelerde arar onu..
İşte başka bir şeydir o, bambaşka bir şey...
   İçinden, ruhunun en derinlerinden gelen bir sessizliktir yalnızlık.
    İnsandan, insanlıktan, erdemden, vicdandan,inançtan, sevgiden ve en önemlisi kendimizden uzaklaştıkça daha da yalnızlaşıyoruz...
Kalabalıklar arasında yapayalnız insanlarız; insana hasret...
   "Aslından uzak kalan herkes, aslına kavuşmak ister.." der Mevlâna Celaleddin Rûmî.
"Ney gibidir insan." der başka bir yerde. Ney'den gelen ve bizi bizden alan o sestir yalnızlık...
   Ney de yalnızdır çünkü.
Onu, kamışlıktan koparmışlar, kolunu kanadını budamışlar, içini boşaltıp fırında pişirmişler ve en son ney yapıp öylece bırakmışlardır...
   Arkadaşlarından, öz yurdundan ayrı kalan ney de o gün bu gündür hep inler durur olmuş işte.
   "Ney gibidir insan" diyordu ya Mevlana.İnsan, insanlıktan koparıldı. Öz benliğini yitirdi. İçi, vicdandan, sevgiden, inançtan boşaltılıp; koskoca bir yokluğa mahkum edildi... İşte o günden beri kendini bulmaya çalışıyor insan...
    Kimileri başka başka yerlerde arıyor, aslında var olanı; kimileri de aslını inkâr ediyor, asla ruhundan kopamayacak olanı...
   Sahiden neydi insanın aradığı?
Mecnun'un Leyla'da, Ferhat'ın Aslı'da aradığı.. Yusuf'un kuyuda, Züleyha'nın Yusuf'ta, İbrahim'in ateşte aradığı neydi?
   Her arayış, yalnızlıkla mı başlar? Ya da her arayış, aslında bir yalnızlık mıdır acaba?      Hala aradığımızı bulma zamanı gelmedi mi?Belki de çok basittir bulmak, degil mi?
Ya aradığımız aslında, kendi ASLIMIZDA ise?
   Haydi kendimizden kendimize yolculuğumuz başlasın o halde... Hem de gecikmeden, hemen şimdi...