En Cesur Eylem...

   Dua…
   İçten bir yakarıştır dua. Üzüntümüzün, kederimizin, sevgimizin ve yüreğimizin en derinlerinden gelen, en içli hislerimizin bir dilekçe edasıyla Allah’a sunulmasıdır. İnsanın, kul olduğunu bir kere idrak etmesi; ve çocuğun anne kucağına sığınması gibi Yaratan’a sığınmasının asıl adıdır dua..istemektir dua..isteme duygusunu bize Veren'den, gönlünce istemenin en güzel yoludur..
Veysel Karani Hz. gibi:
“ Allâh’ım ! Sen benim Rabbim’sin; Ben ise senin kulunum
Sen Hâlık’sın (Yaratansın); ben ise mahlûkum (yaratılanım),

Sen Hayy’sın (Ebedî’ olarak dirisin);
Ben ise meyyitim (ölümlüyüm,ölüyüm).

Sen Bâki’sin (ölümsüzsün);ben ise faniyim (ölümlüyüm,geçiciyim).
Diyebilmektir.

    Sonsuz çaresizlik içinde, çaresizliğimizin tek çaresi olan Yüce Allah’a yönelmenin ortaya çıkardığı sınırsız bir ferahlık, sekine ve huzur kaynağıdır dua.

“Duanız olmasa ne ehemmiyetiniz var?” buyurmuyor mu Allah? Neden bu kadar önemlidir dua? Ve neden bizim duaya bu kadar çok ihtiyacımız var? İnsanoğlu dua etmez ise “kul” olduğunun farkına varır mı acaba?
    Dua, bir  yakarış ve bir “eman” dileme ise; insan dua etmediği zaman Yaratan’anına saygısızlık etmiş olmuyor mu?
   Mesela bebekler her ihtiyaçlarını ağlayarak isterler. Acıkır ağlar, susar ağlar, gazlanır ağlar vs. bebeğin her ağlaması anne ile buluşması için bir davetiyedir adeta. Bebek ağlar, anne onu kucağına alarak onun ihtiyacını giderir ve böylece anne ile arasında asla kopmayacak duygusal bir bağ oluşur. Bebek bu bağı o anda fark edemez ama büyüyüp çevresindekileri idrak etmeye başladığında, bir de bakar ki, hayatta başına ne gelirse gelsin, ne yaşarsa yaşasın onu asla bırakmayacak bir “anne”nin olduğunu fark etmiş olur. Bu, biz insanoğlu için en büyük rahmet değil midir?
   Bizi duyan, gören ve en iyi tanıyan Bir’in varlığına bir kere daha imandır dua.        Ruhumuzun, dünya zevklerinde arayıp bulamadığı, sonsuzluğa açılan huzur penceresidir.
   Gücün, insanı mutlak muzaffer kılacağına inanılan dünyamızda en Güçlü’ye sığınmak kadar güzel bir şey var mıdır? Dua, “insanın sonsuz çaresizim, sonsuz âcizim ve güçsüzüm” diyebilmekse; acaba şu dünyada bundan daha cesur bir eylem olabilir mi?
   Bir kere daha cesaretimizi toplayalım ve kendimizi Yüce Yaratıcı’ya emniyetle teslim edelim. Gelin hep beraber dua edelim...